Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu najlepszą uczelnią w Polsce według Times Higher Education World University Rankings (THE WUR). Uczelnia wyprzedziła takie instytucje jak Uniwersytet Jagielloński oraz Uniwersytet Warszawski.
W tegorocznej edycji rankingu, analizującego blisko 2100 uczelni z całego świata (o 100 więcej niż w roku poprzednim), Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu znalazł się w przedziale 501-600. To oznacza, że dołączył do grona najlepszych 2-3 proc. uczelni na świecie. To potwierdzenie wyjątkowej pozycji w globalnym środowisku akademickim.
– Pierwsze miejsce, przed Uniwersytetem Jagiellońskim i Uniwersytetem Warszawskim, ikonami, które uważnie wszyscy w kraju obserwujemy, to dla mnie niezwykle miłe wyróżnienie. Bardzo się cieszę, zwłaszcza, że ranking Times Higher Education World University Rankings wyróżnia nas szczególnie w dwóch obszarach: nauczanie oraz jakość badań. Ich udoskonalanie uznaliśmy w minionej kadencji za priorytet. Efekty cieszą i motywują, aby sięgać jeszcze dalej. Dlatego w tej kadencji stawiamy na społeczną odpowiedzialność uczelni, zwłaszcza w kontekście popularyzacji wiedzy i nauki. To są teraz dla nas obszary priorytetowe, rozszerzające standardowe zakresy naszej działalności dydaktycznej, naukowej i klinicznej – mówi prof. Piotr Ponikowski, rektor UMW.
Lider medycyny w Polsce
Uczelnia od trzech lat nieprzerwanie utrzymuje tytuł najlepszej uczelni medycznej w Polsce, wyprzedzając Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Uniwersytet Medyczny w Białymstoku, Gdański Uniwersytet Medyczny oraz Warszawski Uniwersytet Medyczny. Wynik ten świadczy o wysokiej jakości kształcenia, innowacyjnym podejściu do badań oraz szerokim zasięgu współpracy międzynarodowej. Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu pozostaje również najlepszą uczelnią we Wrocławiu i na Dolnym Śląsku.
UMW szczególnie wyróżnia się w dwóch kluczowych obszarach: nauczanie (Teaching) oraz jakość badań (Research Quality). To dowód na to, że studenci korzystają z edukacji na najwyższym poziomie, a badania naukowe dorównują światowym standardom, co stymuluje rozwój innowacji.
Globalne rankingi – miernik jakości
Ranking THE WUR to jeden z najbardziej prestiżowych międzynarodowych rankingów uczelni wyższych, który od 2010 roku analizuje działalność edukacyjną i badawczą uczelni na całym świecie. Ranking ocenia szkoły wyższe na podstawie 18 wskaźników, uwzględniając między innymi jakość badań, środowisko akademickie, współpracę z przemysłem i perspektywę międzynarodową. W tym roku analizie poddano 157 milionów cytowań i 18 milionów publikacji naukowych, a także wyniki 93 tysięcy ankiet oceniających reputację akademicką.
Udział i wysoka pozycja w globalnych rankingach, takich jak THE WUR czy Lista Szanghajska (ARWU), to nie tylko prestiż, ale także realne korzyści dla uczelni. Umożliwia nawiązywanie współpracy z najlepszymi ośrodkami naukowymi na świecie, zdobywanie prestiżowych grantów oraz przyciąganie studentów i naukowców z zagranicy. Reputacja akademicka UMW sprawia, że jest naturalnym partnerem dla międzynarodowych przedsiębiorstw i przemysłu, co przekłada się na wspólne projekty i innowacje.
W Klinice Chirurgii Ogólnej, Transplantacyjnej i Wątroby UCK WUM wystartował jedyny w Polsce program przeszczepień fragmentu wątroby od żywego dawcy dla biorcy dorosłego. Pierwszą transplantację przeprowadzono 9 października pod kierunkiem prof. Michała Grąta. Biorcą prawego płata wątroby był 19-letni mężczyzna z rzadkim nowotworem wątroby, dawczynią – jego 29-letnia siostra.
Procedura wymagała jednoczasowego wykonania dwóch operacji – pobrania fragmentu wątroby od dawczyni oraz usunięcia wątroby, a następnie wszczepienia pobranego fragmentu u biorcy. Cala procedura trwała 12 godzin. Uczestniczyło w niej 6 chirurgów, 2 anestezjologów i 8 pielęgniarek. Operację przeszczepienia fragmentu wątroby wykonał prof. Michał Grąt w asyście dra Piotra Remiszewskiego oraz dra hab. Macieja Krasnodębskiego. Pobranie fragmentu wątroby oraz opracowanie graftu wykonał prof. Waldemar Patkowski w asyście dra Ireneusza Grzelaka i dra Konrada Kobrynia. Obie operacje przebiegły dotychczas bez powikłań. Dawczyni została wypisana ze szpitala w piątej dobie pooperacyjnej, biorca jest aktualnie rehabilitowany w oddziale ogólnym.
Program przeszczepienia wątroby od dawcy żywego zwiększa dostępność narządów i tym samym skraca czas oczekiwania na transplantację. Ponadto pozwala na to, by z leczenia metodą transplantacji skorzystało więcej pacjentów, również ci z chorobami onkologicznymi.
W procedurę transplantacyjną oprócz wymienionych już chirurgów, zaangażowani byli: anestezjolodzy – Marta Dec, Jolanta Piwowarska; zespół pielęgniarek operacyjnych – Anna Wąsik, Beata Zdanowska, Kinga Marciniec, Grażyna Liwińska, Julia Górska; zespół pielęgniarek anestezjologicznych – Ewa Gniatkowska, Weronika Karnkowska, Ewelina Pyzińska oraz koordynator transplantacyjny – Krzysztof Zając
Między innymi o skutecznych sposobach walki z migreną, metodach leczenia choroby Parkinsona oraz przeszczepie szpiku w SM dyskutowano w sobotę 12 października br. podczas XII Lubuskiej Konferencji Neurologicznej. Udział w spotkaniu wzięli naukowcy oraz eksperci z zakresu neurologii.
– Po pierwsze jest to miejsce spotkania dla specjalistów w zakresie neurologii. – mówi prof. dr hab. Wojciech Strzyżewski, Rektor Uniwersytetu Zielonogórskiego. – Wielu obecnych lekarzy jest związanych z naszą uczelnią i szpitalem. Po drugie jest to także szansa dla naszych studentów kierunku lekarskiego. Dostają możliwość posłuchania starszych kolegów, poznania ich doświadczeń zawodowych. Być może okaże się to dla nich pomocne w przyszłości, w odnalezieniu się na specjalizacji neurologicznej. – dodaje prof. W. Strzyżewski.
O wielopłaszczyznowych zaletach konferencji przekonują także specjaliści. Tym bardziej, że medycyna zmienia się z roku na rok. – Neurologia to skomplikowana dziedzina. – mówi dr n. med. Szymon Jurga, kierownik Klinicznego Oddziału Neurologii w Szpitalu Uniwersyteckim w Zielonej Górze. – Poruszamy kwestie dotyczące najczęstszych schorzeń. Zaczynając od udarów mózgu, a kończąc na stwardnieniu rozsianym. Nasze zaproszenia na wydarzenie przyjęli najwybitniejsi specjaliści z całej Polski. To jest dla nas bardzo ważna konferencja. – dodaje dr n. med. S. Jurga.
W sumie udział w XII Lubuskiej Konferencji Neurologicznej wzięło ponad 150 osób.
W dniach 24 i 25 października 2024 r. Instytut Politologii Uniwersytetu Wrocławskiego będzie gospodarzem kolejnej edycji konferencji z cyklu HORYZONT MARS. Tym razem pod tytułem: Środowisko kosmiczne i naturalne środowisko Ziemi. Ochrona, zrównoważony rozwój, bezpieczeństwo i współzależność.
Po Księżycu i Marsie motywem przewodnim tej edycji HORYZONTU MARS stanie się zatem kondycja środowiska kosmicznego i to zarówno w postaci otaczających Ziemie orbit jak i najbliższych Ziemi ciał niebieskich. Wydarzenie o charakterze multidyscyplinarnym tradycyjnie rozpocznie się debatą otwarcia pt. Wpływ człowieka na środowisko kosmiczne. Między odpowiedzialnością a zachłannością. Wezmą w niej udział przedstawiciele świata nauki specjalizujący się w prawie kosmicznym (prof. Dagmara Kuźniar z Uniwersytetu Rzeszowskiego), geologii planetarnej (dr Jakub Ciążela z Instytutu Studiów Geologicznych PAN), a także specjaliści z branży kosmicznej w tym budujący satelity i ich aparaturę optyczną z firmy Scanway Industry (Mikołaj Podgórski) oraz w imię bezpieczeństwa na orbicie śledzący satelity oraz gruz kosmiczny z firmy Sybilla Technologies (Mariusz Słonina). Debatę poprowadzi dr hab. Bartosz Smolik politolog specjalizujący się z badaniu sektora kosmicznego. Debacie będą przysłuchiwać się zaproszeni eksperci z branży kosmicznej i sektorów pokrewnych.
W dalszej części konferencji przewiduje się wystąpienia prelegentów z referatami z różnych dyscyplin, środowisk naukowych, a także instytucji związanych z sektorem kosmicznym. Interesująco zapowiadają się referaty dotyczące m.in. koncepcji polskiej misji marsjańskiej (prof. Jan Dziuban z Politechniki Wrocławskiej), a także polskiej misji księżycowej (mgr. Inż. Jeremiasz Merkel z Polskiej Agencji Kosmicznej). Zaprezentowane zostaną także referaty dotyczące hodowli pozaziemskich ekstremofili (dr Weronika Urbańska z Politechniki Wrocławskiej, mgr inż. Ewa Borowska z Extremo Technologies) oraz systemów akwaponicznych łączących w sobie uprawę wodną z hodowlą ryb (mgr. inż. Mikołaj Gąbka). W ten sposób konferencja wykaże wszechstronną użyteczność odnośnych badań również pod kątem ochrony środowiska ziemskiego i rekultywacji terenów trudno dostępnych na naszej planecie zgodnie z hasłem: kosmos dla Ziemi.
Sporo miejsca poświęci się również badaniom geologicznym środowiska kosmicznego w tym Księżyca (dr Anna Łosiak z Instytutu Studiów Geologicznych PAN, prof. Tadeusz Przylibski Politechnika Wrocławska), mikrometeorytom (dr inż. Grzegorz Ziemniak z Uniwersytetu Wrocławskiego). W ten sposób konferencja będzie kontynuować wcześniej już zapoczątkowane wątki badań geologicznych, w tym mające charakter przygotowań do eksploracji i eksploatacji Srebrnego Globu. Eksploracji innych ciał niebieskich będą również poświęcone referaty dotyczące zastosowania zimnej plazmy (dr inż. Krzysztof Zaraska z Instytutu Mikroelektroniki i Fotoniki z Krakowa) oraz systemów zasilania na statkach kosmicznych (dr inż. Krzysztof Lewandowski z Mars Society Polska). Sporą atrakcją pierwszego dnia konferencji ma być prezentacja łazika Scorpio 8 zbudowanego przez studentów z Politechniki Wrocławskiej.
Tytułowe zagadnienie zrównoważonego rozwoju środowiska kosmicznego budzi też spore zainteresowanie przedstawicieli nauk politycznych oraz nauk prawnych. Referaty politologów będą poświęcone kwestiom międzynarodowej rywalizacji o Księżyc (dr Agnieszka Zaręba z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego), zastosowaniu systemów satelitarnych do wsparcia zażądania granicami Unii Europejskiej (dr Anna Szachoń-Pszenny z KUL), współpracy państw Grupy Wyszehradzkiej w sektorze kosmicznym (dr Aneta Bąk-Pitucha), europejskich inicjatyw na rzecz zrównoważonego kosmosu (dr hab. Bartosz Smolik), perspektyw współpracy amerykańsko-rosyjskiej w przestrzeni kosmicznej po wybuchu konfliktu w Ukrainie(prof. Paweł Frankowski z Uniwersytetu Jagiellońskiego), wreszcie problematyki kosmicznej w myśli i działalności Polskiego Stronnictwa Ludowego (dr Radosław Kubicki z Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach). Drugiego dnia przewidziana jest także cała grupa referatów dotyczących bezpieczeństwa i militaryzacji kosmosu (dr hab. Rafał Kopeć i dr Tomasz Wójtowicz z Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie, dr Ridwan Biriiev z Uniwersytetu Warszawskiego).
Drugiego dnia konferencji problem militaryzacji kosmosu pojawi się również w niektórych referatach prawników. W tym kontekście ukazany zostanie problem włączenia spod regulacji międzynarodowych aktywności wojskowej, a także wykonywania misji wojskowych przez podmioty prywatne (prof. Katarzyna Malinowska z Akademii Leona Koźmińskiego). Inne referaty będą natomiast dotyczyły działań na rzecz bezpieczeństwa ekologicznego kosmosu, a pośrednio również Ziemi (prof. Dagmara Kuźniar), produkcji kosmicznej jako czynnika w tworzeniu prawa astrogórniczego (mgr Kamil Muzyka z portalu „Prawo i Kosmos”), stosowania praw człowieka w kosmosie i sektorze kosmicznym (dr hab. Zuzanna Kulińska-Kępa z Uniwersytetu Warszawskiego). Pojawi się także referat dotyczący mitologii kosmicznej autorstwa dr hab. Barbary Rogowskiej (Uniwersytet Wrocławski).
Swoistym wstępem do aspektów etycznych kosmosu będzie referat prezentujący feministyczną krytykę eksploracji kosmosu (prof. Konrad Szocik z Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania z siedzibą w Rzeszowie). Zagadnienia etyczne zostaną szerzej rozwinięte w kończącej konferencję debacie zamknięcia zatytułowanej: Etyka ekspansji kosmicznej. Wezmą w niej udział dr Anna Cichecka, dr Urszula Lisowska (z Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego), a także prof. Konrad Szocik, mgr Kamil Muzyka. Debatę poprowadzi dr Wojciech Ufel z stojący na czele Zespołu badań nad politycznością antropocenu. Zapowiada się żywa i interesująca dyskusja dotycząca obecności człowieka w kosmosie.
Należy zaznaczyć, iż konferencja objęta została patronatem honorowym Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Polskiej Agencji Kosmicznej, Centrum Badań Kosmicznych PAN, Marszałka Województwa Dolnośląskiego. Jest też współfinansowana przez Wrocławskie Centrum Akademickie. Jej głównym organizatorem jest Mars Society Polska, poza Instytutem Politologii UWr współorganizują go również Polskie Towarzystwo Studiów Europejskich o. Wrocław oraz Polskie Towarzystwo Nauk Politycznych o. Wrocław. Na stronie internetowej konferencji: horyzontmars.pl uruchomiona została już rejestracja widzów. Niezależnie od tego zaproszeni są wszyscy, którzy chcieliby sobie przybliżyć poruszane w czasie konferencji zagadnienia związane z środowiskiem kosmicznym.
Zespół fizyków kierowany przez profesora Pawła Moskala, kierownika Zakładu Fizyki Cząstek i jej Zastosowań z Instytutu Fizyki im. Mariana Smoluchowskiego UJ opublikował w prestiżowym czasopiśmie „Science Advances” artykuł o przełomowych badaniach w dziedzinie obrazowania nowotworów głowy, przeprowadzonych z wykorzystaniem nowego parametru diagnostycznego – czasu życia pozytonium. Aby móc go zobrazować w ciele pacjenta, konieczne było zbudowanie wyjątkowego na skalę światową urządzenia – tomografu modularnego z plastikowych scyntylatorów nazwanego J-PET (Jagielloński PET).
Artykuł pt. „Positronium image of the human brain in vivo” ukazał się na łamach uznanego czasopisma fizycznego „Science Advances”: www.science.org/doi/10.1126/sciadv.adp2840.
W przełomowym badaniu wykonanym pod kierunkiem prof. Pawła Moskala i prof. Ewy Stępień we współpracy z prof. Leszkiem Królickim i jego zespołem z Zakładu Medycyny Nuklearnej Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego wykorzystano unikalną technikę obrazowania pozytonium w tomografie J-PET.
Celem badania było kliniczne zastosowanie „biomarkera pozytonium” do obrazowania zmian chorobowych, oceny jakości obrazu i oceny ilościowej poprzez zmierzenie czasu życia atomu pozytonium w tkankach zdrowego mózgu i glejaka. Wynikiem tego badania jest pokazanie po raz pierwszy na świecie, że średni czas życia orto-pozytonium (o-Ps) w glejaku jest krótszy niż w zdrowym mózgu i wynosi 1,77 ns ± 0,58 ns. Dla zdrowej tkanki mózgowej średni o-Ps wynosi 2,72 ns ± 0,72 ns, co sugeruje potencjał wykorzystania obrazowania pozytonium w celu zwiększenia swoistości diagnostyki PET w patologii tkanek in vivo.
Glejak to najbardziej agresywny i złośliwy guz mózgu. Średni czas przeżycia chorego z rozpoznaniem glejaka wielopostaciowego, przy zastosowaniu obecnych standardów leczenia, to kilkanaście miesięcy. Mimo wielu badań naukowych przyczyny glejaka (etiologia) nie są do końca poznane. Wiadomo, że glejakom towarzyszą mutacje typowe dla większości nowotworów: TP53 i PTEN, ale nie mają one znaczenia prognostycznego. Zidentyfikowano także mutacje punktowe w genie EGFR. Wysoki odsetek glejaków wtórnych i bardzo mały odsetek glejaków pierwotnych ma mutacje w genie dehydrogenazy izocytrynianowej 1 (IDH1).
Kolejnym wyzwaniem dla klinicystów jest wczesna diagnostyka glejaka. Objawy neurologiczne jakie towarzyszą rozwojowi tego guza zależą głównie od jego lokalizacji w mózgu, co oznacza, że nie są typowe dla tej choroby. Nie ma też swoistego markera diagnostycznego dla glejaka. Wykorzystanie biomarkera PSMA – specyficznego antygenu ulegającego ekspresji w naczyniach tkanki nowotworowej, który jest pomocny w diagnostyce m.in. raka prostaty, w tym badaniu pozwoliło na lokalizację guza u obrazowanego pacjenta.
W skanerze J-PET zastosowano obrazowanie pozytonowe. Różni się ono od tradycyjnej pozytonowej emisyjnej tomografii (PET), w której wykorzystuje się zjawisko anihilacji elektronu (e-) pochodzącego z cząsteczek z jakich zbudowane jest ciało pacjenta i pozytonu (e+) pochodzącego od radioizotopu emitującego promieniowanie pozytonowe (beta+) tym, że w skanerze J-PET mierzony jest dodatkowo czas życia atomu pozytonium. Ten egzotyczny atom powstaje w około 30-40% wszystkich anihilacji zachodzących w ciele pacjenta diagnozowanego za pomocą PET. Tradycyjne skanery PET obrazują tylko rozkład fotonów promieniowania gamma wytwarzanych w wyniku anihilacji elektronu (e-) i pozytonu (e+), bez pomiaru czasu tych zjawisk fizycznych.
Wcześniejsze artykuły opublikowane przez profesora Pawła Moskala i jego grupę badawczą pokazały, jak można wykorzystać średni czas życia pozytonium do badania tkanek prawidłowych i nowotworowych ex vivo i in vitro, wykorzystując technikę spektroskopii czasu życia pozytonium (PALS) („Scientific Reports”, 13(1), 7648) oraz technikę obrazowania pozytonium („EJNMMI physics”, 10(1), 22; „Science Advances”, 7 (42) 4394).
Artykuł, który ukazał się w najnowszym numerze prestiżowego czasopisma fizycznego „Science Advances” opisuje pierwsze kliniczne zastosowanie czasu życia pozytonium do obrazowania tkanek. Badanie to wykonano u pacjenta z glejakiem wielopostaciowym mózgu, leczonego radioterapią cząstek α, za pomocą radiofarmaceutyku zawierającego radioaktywny izotop aktynu ([225]Ac) podawany bezpośrednio go guza. Jest to nie tylko przykład zastosowania obrazowania pozytonium w klinice, ale także przykład nowego podejścia do teranostyki nowotworów, czyli ścisłego połączenia diagnostyki i leczenia w celu dobrania do konkretnego pacjenta najskuteczniejszej, a jednocześnie bezpiecznej terapii.
Kliniczne zastosowanie „biomarkera pozytonowego” pod względem wykrywania zmian chorobowych, jakości obrazu i oceny ilościowej nie zostało jak dotąd określone, służyć ma temu niniejsze badanie.
